Tijdens de Tweede Wereldoorlog en de bezetting door de Nazi’s moest Zandvoort veel ontberingen en verwoestingen doorstaan in de handen van het bezettingsleger. In 1942 werd ongeveer 3 kilometer van de kust gelijk gemaakt aan de grond en in de plaats van hotels en villa’s kwamen er betonnen bunkers die uitkeken over de zee. Het strand werd verboden gebied, een zone waar niemand kon komen aangezien het gebarricadeerd was met palen en vol lag met mijnen.
De inwoners werden voor het grootste deel geëvacueerd en een derde van de gebouwen in Zandvoort werd verwoest. Uit de overgebleven huizen verdween de riolering al snel..
Het luxe badplaatskarakter van Zandvoort was totaal verdwenen tijdens de oorlog. In totaal werden er 648 gebouwen verwoest: 176 arbeiderswoningen, 281 middenklasse woningen, 29 herenhuizen, 75 villa’s, 36 winkels, 14 cafés, 3 badhuizen, 16 kosthuizen, 20 hotels, 35 zomerhuisjes en de watertoren.
Wat overbleef was ook erg beschadigd. Op het strand staat nog een gedeeltelijk behouden betonnen muur, een overblijfsel van de Atlantische Muur en een herinnering aan de laatste oorlog.
