Tussen het jaar 1825 en het jaar 1830, groeide het inwonertal massief van 700 tot 1403 als gevolg van het feit dat Zandvoort plotseling een plek om te wonen, werken en baden werd.
De beroepsbevolking uit de regio was niet langer beperkt tot vissers maar omvatte tevens aardappelboeren en handelaren.
Er werden 2 scholen gesticht om aan deze bevolkingsgroei tegemoet te komen : een kleuterschool voor 70 kinderenen een dorpsschool voor ongeveer 150 kinderen.
Toen er een treinverbinding tussen Haarlem en Zandvoort in 1881 gelegd werd, betekende dit opnieuw een grote verandering voor het dorp. Er werd een Passage (links) naast het station gebouwd en er kwamen hotels.
De grandeur van Zandvoort nam onmiskenbaar toe, zeker nadat Keizerin Sisi Zandvoort met een bezoek vereerde. Omstreeks mei 1884 reisde de Keizerin van Oostenrijk, streng incognito onder de naam Gravin van Hohenembs, af naar Amsterdam om daar de beroemde medicus J.G. Mezger te bezoeken in verband met haar kwalen, onder andere ischias.
Op aanraden van haar arts bezocht zij van 9 mei tot 10 juni 1884 samen met haar dochter Marie-Valerie en gevolg het strand van Zandvoort. Zij genoot hier bijzonder van de gezonde zilte lucht en was een liefhebster van het maken van eindeloze duinwandelingen.
Een jaar later keerde zij terug en eind maart dat jaar verliet zij het vissersdorp en was nooit meer terug te keren.
Zandvoort is haar nog niet vergeten en er is een standbeeld van Keizerin Sisi op de Boulevard Barnaart waar ze verbleef in het Villa Paula.
In 1895 werd er een elektrische tramlijn gelegd hetgeen de bereikbaarheid nog verder ten goede kwam.
Tegen 1921 toen de Zeeweg werd aangelegd was Zandvoort op weg om een bekende bestemming te worden. Als bekende badplaats en strand stelden Zandvoort zich dankbaar ter beschikking aan zijn bezoekers en lieten de faciliteiten zo goed mogelijk voor de dag komen.
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 echter, zag Zandvoort een verschrikkelijke tijd van ontbering en vernietiging tegemoet.
